ζώον ερωτικόν · POEMS IN MY POCKET

Η θαλασσα της αγάπης

Από μικρή έλεγα ότι θα μείνω χήρα κάποτε
Και ότι θα ζω με την ανάμνηση του άνδρα μου που θα τον θυμάμαι σαν τον έναν και μοναδικό ερωτικό και συναισθηματικό φάρο στη θάλασσα της καρδιάς.
Δεν ήθελα όμως να σε βλέπω να πεθαίνεις
Κάθε φορά που κάνεις πυρετους
Κάθε φορά που πέφτεις και χάνεσαι στον κόσμο του καμμένου.
Μιλάω με ένα ανθρώπινο πτώμα.

Αραγε ττι θέλεις να πεις όταν τα χέρια σου τρέμουν;

Κατάλαβα πόσο ήθελες να κοιμηθείς για να υποφέρεις τη μέρα

Τη ζωή με έλλειψη

Τη ζωή μακριά από όλους και από όλα.

Μια λέξη προσπαθούσα να ακούσω για να πέσω στα γόνατα

Και τώρα δεν υπάρχει κανείς για να με σηκώσει