Πιστεύω πως αν ο άνθρωπος είχε τη δυνατότητα και την απαιτούμενη ειλικρίνεια και ευθύτητα με τον εαυτό του, θα αγόραζε ρομπότ με το πρόσχημα να τον εξυπηρετεί στις οικιακές δουλειές. Ουσιαστικά θα τα αγόραζε για να έχει την πολυτέλεια να παίρνει και να δίνει αγκαλιά όποτε θέλει. Και το ρομποτ θα του αποκρινόταν όλο αφέλεια :… Continue reading Ρομπόt
Κυριακή του Πάσχα. Ή μάλλον ξημερώματα Δευτέρας. Ξυπναω απο τη βροχή που ακούω στο μπαλκονακι μου. Είχα αφήσει μισανοιχτη την μπαλκονοπορτα, αγαπημένη συνήθεια να αισθάνομαι τον αερα μιας ξαστερης ανοιξιατικης νυχτας στο σωμα μου και ετσι να με παίρνει ο υπνος. Διωχνει ολους μου τους φοβους αυτή η συνήθεια , ειναι η αγκαλιά που πάντα… Continue reading Η βροχή σαν κάθαρση
Γράφω ανήμερα της δεύτερης Αναστάσης του Ιησού, αφού την πρώτη δεν την πρόλαβα γιατί κοιμόμουν. Είναι κρίμα και άδικο οι γονείς να μην εξηγούν τη σημασία της Αναστάσης στα παιδιά τους και να μένουν στο απλό θρησκευτικό ανώφελο παραμυθακι . Το έθιμο μπορεί να είναι κάθε χρόνο το ίδιο και το ίδιο αλλά εφόσον οι… Continue reading Ανάσταση
Έχει πλάκα η ζωή πολλές φορές όταν τη σκέφτομαι. Έχουν πλάκα αυτά που εκλαμβάνω ως προβλήματα. Είχες τεράστια τραγικότητα στα χείλη όταν μου χαμογελούσες. Για πολύ καιρό ξυπνούσα με την ανάμνηση της φυγής σου, στο φόβο μου που είχε γίνει πραγματικότητα. Ήταν άνοιξη , σε συναντούσα με όλο το θράσος της ύπαρξης μου που μου… Continue reading Κάποια άνοιξη σκότωσε ένα λουλούδι κάποτε.
Greek Crisis Girl 
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.