ΚΟΙΝΩΝΙΑ · POEMS IN MY POCKET

Ομίχλη

Οι μάσκες πέφτουν Κάνουν θόρυβο και ακούγονται σαν κρυστάλλα σπασμένα. Εμφανίζονται τα θλιβερά πρόσωπα της ανεπάρκειας. Η μιζέρια εξαπλώθηκε σε αυτήν την πόλη. Οι άνθρωποι γελάνε για να μην κλάψουν. Η καθαρή καρδιά λερώθηκε από βρώμικα χέρια περαστικών καιροσκόπων Το «χαίρεται» δεν ακούγεται ξανά το ίδιο. Και τα δάκρυα σαν σταγόνες σε έναν άδειο νεροχύτη… Continue reading Ομίχλη