Όλους μας γέννησε το χάος. Αυτό το τίποτα ενώθηκε με ένα άλλο τίποτα και δημιούργησε αυτό το κάτι.  Έχουμε ακόμα μνήμες από αυτόν τον άγνωστο γονιό. Τον τόσο χαώδη που έφερε χάος στις αναμνήσεις μας και σε ένα στροβίλισμα του  τις πήρε μαζί του και άφησε πίσω μόνο  μια  γλυκόπικρη γεύση.  Αυτή τη γεύση που… Continue reading Χάος

Δεν θα μάθω ποτέ ποιος είσαι. Και αυτό είναι πραγματικά υπέροχο.  Αντιτίθεται στην έμφυτη τάση μου να θέλω να μαθαίνω όσα με ενδιαφέρουν, να μη μένω με τη δίψα στο στόμα. Μάλλον αυτό δεν ισχύει και για όσους με ενδιαφέρουν.  Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ένα μυστήριο. Ένα ημιδιαφανές πέπλο που μας προστατεύει από τα αδιάκριτα… Continue reading Μυστικά πέπλα και μεθυστικά αρώματα

Όχι, όταν κλείνω τα μάτια δεν κοιμάμαι.  Θυμάμαι, σκέφτομαι, τραγουδάω από μέσα μου,υπολογίζω αλλά οχι, δεν κοιμάμαι.  Κοιμάμαι μόνο όταν κάνω αρκετά όνειρα για να κοιμηθώ ελαφριά, αέρινα και στιγμιαία.  Τραβάω το κεφάλι μου από πίσω και προσπαθώ να βρω τυφλά κάτι να ακουμπήσω από πίσω του. Να το χτυπήσω ελαφρά. Μόνο όταν χτυπήσει θα… Continue reading Προσπάθεια προσγείωσης no. 333