Βίωμα

Σκέφτομαι πως οι αφορισμοι, οι αναζητήσεις, η ιδεολογία απορρέουν από την αισθηση του βιώματος, το κατά ποσο συγκρούεται με το δυναμικό σου και τις φιλοδοξίες σου και οχι αποκλειστικα από την τραγικότητα του.

Άτομα φαινομενικα άβουλα διάγουν ζωές που δεν τους ταιριάζουν όχι γιατί δεν είναι συνειδητοποιημένοι αλλά γιατί δεν μπηκαν ποτε στον κόπο να τις αμφισβητήσουν εξαιτίας της κενοδοξίας τους, του ναρκισσισμού τους και της πνευματικής τους οκνηρίας. Η κριτική τους σκέψη σταματάει στο φαινεσθαι, στην απόλυτη επιφανειακοτητα , στα ήθη και τα έθιμα μιας εποχης στην οποία επεοδη απευθύνονται συστηματικα και μαζικα δεν αφήνουν τα πρωτοποριακά μυαλά να ζήσουν μια νέα κοινωνική πραγματικότητα, πιο συμβατή με τις σύγχρονες ανάγκες και αυθεντικές προσεγγίσεις.