τα τόσα βράδια που σε περίμενα να γυρίσεις μη ξέροντας αν θα έρθεις πίσω κρύος ή ζεστός τα τόσα βράδια που έκλαιγα για τις αμαρτιες των αλλων που σε εκαναν να υποφερεις τα τοσα βραδια που ευχηθηκα να μην σε ειχα γνωρισει για να συνεχιζω να ζω κοιμισμενη στον κόσμο των ξεγνοιαστων μανιοκαταθλιπτικων ελλήνων κι… Continue reading
Απέχω
Απέχω γιατί με έπιασε μια απελπισία με τον θετικισμό του κόσμου, γιατί οι άνθρωποι που αγαπούσα είναι ιδιοτελείς, γιατί ο κυνισμός των συναισθημάτων δεν με εκφράζει από τη στιγμή που νιώθω να πνίγομαι σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Απέχω γιατί αντιμετωπίζω κάθε μέρα τις συνέπειες των μικρών και μεγάλων επιλογών μου, γιατί η φτώχια μου με… Continue reading Απέχω
Είμαι τόσο φτωχια
Είμαι τόσο φτωχιά, που για μένα έγραψε ο Βίκτωρ Ουγκώ τους αθλίους. Είμαι τόσο φτωχιά, που για μένα γράφτηκε το φτωχολογιά για σένα κάθε μου τραγούδι. Είμαι τόσο φτωχιά, που οι επαίτες μου δίνουν τη καθημερινή μπάζα τους. Είμαι τόσο φτωχιά, που ο πάτος έχει πιάσει εμένα. Είμαι τόσο φτωχιά, που τελευταία φορά που έκανα… Continue reading Είμαι τόσο φτωχια
Κολόμβου, 10 το βράδυ
Ήπια μια βότκα με παγακια Γουλια γουλιά Τα μολυσμένα δάκρυα Πίνουν τα παιδιά που πίνουν ναρκωτικά Ψυχικός κανιβαλισμος Πίνουν τη ψυχη τους. Συγνώμη Πουλάτε τσιγάρα χύμα ; Μίλησε και ισα που ακούστηκε η φωνή της κυρίας του δρόμου Ενός γερασμένου κοριτσιού. Και ισα που ακούστηκε στη γλώσσα των ανθρώπων Αλλά ακούστηκε σχεδόν στερεοφωνικά σε ένα… Continue reading Κολόμβου, 10 το βράδυ
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.