Είχα μια συζήτηση χθες, για το κατα πόσο είσαι ανεξάρτητη προσωπικότητα από τη στιγμή που χρειάζεσαι άλλα άτομα για να περάσεις καλά. Το θέμα είναι, πως αν δεν είσαι ανεξάρτητη προσωπικότητα, αν δεν είσαι καμια καρακομπλεξάρα του κερατά τελος πάντων, δεν θα μπορέσεις να δεις με το δικό σου πρίσμα πως η πραγματικότητα μερικές φορές… Continue reading Παρακμιακές ιστορίες από πιτσιρίκια σε ηλεκτρονικούς ναούς της πόλης ή και όχι.

Η Ελλάδα είναι μια αιώνια, μεγάλη αρένα. Κανείς δεν ξέρει τι του γίνεται. Το πλυντήριο μέσα ξεπλένει βρακιά και σορτσάκια αλλά κανείς δεν ξεπλένει το πρόσωπο του, έτσι όλες οι πληγές και οι κύκλοι του παρελθόντος επιστρέφουν. Δεν είναι ότι όλα είναι άγονα, υπάρχει ομορφιά, κάτω από μαγικές γέφυρες και ονειρώξεις με μυρωδιά, κάτω από… Continue reading Starbucks made in Greece

«Το πιο ορατό πράγμα εδώ κάτω εξακολουθεί να είναι ένδεια» και γέλασε. «πού είσαι; πες μου» «εδώ , μακριά σου» Οι άνθρωποι τρομάζουν με την ψυχική ένδεια γιατί τους υπενθυμίζει πόσο λίγοι είναι για ένα τόσο μεγάλο κενό. προσωπικά δεν τρόμαξα με καμία ένδεια, μέχρι τώρα συνάντησα άτομα που σκέφτονταν μόνο τη στιγμή που θα… Continue reading Ενδεια