Πάντα αλλού

Ξέγνοιαστοι εραστές

κολλημένοι σε υποσχέσεις μιας εποχής που παρήλθε ανεπιστρεπτί

Κλαίνε για τους οργασμούς που τους στέρησαν τα -αντα.

Κι εγώ,

καπνίζοντας ενα μαρλμπορο

έχω το ειρωνικό και παγωμένο βλέμμα της αδιαφορίας.

Αυτά δεν είναι προβλήματα

Πρόβλημα είναι να παλεύεις με τον λευκό θάνατο που ετοιμάζει μοιρολόγια για τον μοναδικό άνδρα που αγάπησες.

πρόβλημα είναι η ορφάνια των ονείρων

Ο εραστής αποκοιμιέται και το μυαλό μου τρέχει.

Είναι μεσα στην κίνηση των δρόμων

στα κορναρίσματα των κίτρινων ταξί

Στα λευκά ξοφτερνα τακούνια των εργαζομένων γυναικών

Που τακα τουκα ψιλοτρεχουν να αποφύγουν την ψιχάλα.

Το μυαλό μου τρέχει στα φωτεινά ματια των σκουροχρομων μικροπωλητων

Που η ζωη τους καθε μέρα ειναι κερδισμένη.

Μπόρα

Το μυαλό μου βρίσκεται στους ανυποτακτους της γης που τους τρώει το σαράκι,

μιας και ρισκαραν χάνοντας τα όλα και χτίζοντας τον εαυτό τους απο την αρχή

αντί να βολευτούν με το το ζεστό πιάτο της μαμάς

Τις καλοσιδερωμενες πυτζαμες

Τις τακτοποιημενες χειριστικες γκομενες

Και τα χωράφια του μπαμπά

. Το μυαλό μου τρέχει, σκοντάφτει, βρέχεται και πετά

Βρίζει τους περαστικούς που δεν του γεμίζουν το μάτι

περιφέρουν με τη γκρίνια τους τα απωθημένα μιας ζωής που δεν εζησαν

και κληρονομησαν νευρώσεις

κληροδοτούν χρέη.

Μαμά με αγαπας ακόμα και αν έγινα ο, τι σατιρίζεις;