Το τυχερό μου αστέρι

Μπροστά στην αθωότητα των ματιών σου
στο σπάνιο σχήμα των χειλιών σου
Έψαχνα να βρω την αφοσίωση.
Κάθε ανακούφιση ήμουν διατεθειμένη να προσφέρω,
Για να βρω τη λύτρωση απέναντι στην αποκτήνωση του αστικου αδικου κόσμου.
Κι Εσύ, γεμιζες το σακίδιο με τα πολλά ανείπωτα ευχαριστώ.
τα χιλιοειπωμενα σαγαπω έκαναν
να μοιάζουν αξεπέραστο το βίωμα της αγάπης.
Δεν υπάρχουν χαμένοι σ αυτό τον ωκεανό
Η αγάπη πεθαίνει όταν πάψεις να τη διεκδικείς
Η μοναξιά στον πυρήνα δεν αφήνει περιθώρια τεμπελιάς σε αυτό τον αγώνα αντοχής.
Οι άνθρωποι σκιές υγρές γύρω μου.
Οι ιδέες, ψηφιακές δυαδικες κινήσεις
Δεν έχω που να πάω από τη στιγμή που δεν με περιμένεις
Δεν μπορώ να δω από τη στιγμή που περιμένω να σε ακούσω
Από κάποιο γκρι σκονισμένο σημείο αναμονής.
Σπρώχνω τις μέρες για να έρθει το αυριανό όνειρο.
είναι μια αφετηρία
Περιέργειας κ επανοηματοδοτησης.
Το παίζω χαζή για να μην με δουν πως πονάω
Τα λέω όλα για να μην με ρωτήσουν.
Η αλήθεια είναι πως προτιμώ να σε αναφέρω στη μνήμη μου από το να βγω κ να αγοράσω τις νύχτες.

Να κάνω ηλιθια κοριτσιστικα όνειρα περιμένοντας σε να φέρεις την άνοιξη.
Το μόνο που φοβάμαι είναι ο εκφυλισμός.
Κι εγώ πιστεύω στον πολιτισμό των ονείρων, της καλής προαίρεσης, της αληθειας του θανάτου κ του ανείπωτου της ευτυχίας
Αυτοεξοριστη από τη νοσηρή Ελλάδα της κρίσης
Προσπαθώ να εντάχθω στη δυναμική του γαλαντομου άστρου
Που φέγγει εκεί ψηλά
Και με πίκρα το ψάχνω
Να το φέρω κοντά μου.
Αλλά κοιτάμε τον ίδιο ουρανό
Μονο αυτή η σκέψη μου φτάνει για να νιώθω κοντά σου.

Advertisement