ΚΟΙΝΩΝΙΑ · POEMS IN MY POCKET

Ομίχλη

Οι μάσκες πέφτουν
Κάνουν θόρυβο και ακούγονται σαν κρυστάλλα σπασμένα.
Εμφανίζονται τα θλιβερά πρόσωπα της ανεπάρκειας.
Η μιζέρια εξαπλώθηκε σε αυτήν την πόλη.
Οι άνθρωποι γελάνε για να μην κλάψουν.
Η καθαρή καρδιά λερώθηκε από βρώμικα χέρια περαστικών καιροσκόπων
Το «χαίρεται» δεν ακούγεται ξανά το ίδιο.
Και τα δάκρυα σαν σταγόνες σε έναν άδειο νεροχύτη
Οι νεκροί έρχονται στα όνειρα μας και προαναγγέλλουν ευχάριστα
Αλλά χωρίς να το καταλάβουμε
Αυτή η πόλη μας στέρησε την ανάμνηση της χαράς

Σχολιάστε

Συνδεθείτε για να δημοσιεύσετε το σχόλιο σας:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s