Οι δρόμοι της δροσιάς

http://fractalart.gr/oi-dromoi-tis-drosias/

Εκεί που πάω να δω φως

Ξαφνικά αποτραβιέμαι

Στο πιο σκοτεινό δωμάτιο του σπιτιού

Είναι καλοκαίρι και αναζητώ τη δροσιά

Των αιώνων, το μυστικό του πόνου, τη συνταγή του παυσίπονου

Το ματζουράνι του ζην ολόκληρη δεν φτιάχτηκε για μένα

Δεν είμαι έτοιμη για το φως

Είμαι αρκετά λευκή και διαφανη που θα με λιώσει

Μόνο το σκοτάδι θα με νιώσει

Θα μου δείξει στα τυφλά το δρόμο της επιστροφής

Που πρέπει πάντα να παίρνω όταν συναντώ πέτρες

Ο δρόμος αυτός είναι τυφλός γιατί μόνο βιώνεται

Αυτό το καλοκαίρι κάτι μέσα μου πρέπει να πεθάνει

Δεν ξέρω αν είναι αυτό που εκκολάπτεται μέσα μου

Η κάτι από τα παλιά

Πρέπει να σταματήσει η καρδιά να χτυπα

Όταν φτάνει στους δρόμους της δροσιάς

Από αυτούς ποτέ τους κανείς δεν γυρνά.

( εικόνα, Zdeněk Kaplan. Pozdní Léto (Late Summer). 1966)