Καταρρίπτοντας τον μύθο της ιπποτικής αγάπης με τη βοήθεια της Σιμόν Ντε Μπωβουαρ…
Mόλις χηρέψει η γυναίκα, είναι υποχρεωμένη να δεχτεί αμέσως καινούργιο αφέντη. Στα μεσαιωνικά έπη παρουσιάζεται ο Καρλομάγνος να ξαναπαντρεύεται ομαδικά όλες τις χήρες των βαρώνων του που σκοτώθηκαν στην Ισπανία. Πολλά επικά ποιήματα αυτής της εποχής μας δείχνουν το βασιλιά ή τον ηγεμόνα να μεταχειρίζεται με τυραννικότητα τα κορίτσια και τις χήρες. Ο σύζυγος την κακομεταχερίζεται, τη χαστουκίζει, τη σέρνει από τα μαλλιά, τη δέρνει. Ο ιππότης δεν ενδιαφέρεται για τις γυναίκες. Θεωρεί το άλογο του σαν αντικείμενο μεγαλύτερης αξίας. Στα μεσαιωνικά επικά τραγούδια, οι κοπέλες παίρνουν την πρωτοβουλία για τις ερωτικές εκδηλώσεις. ¨Όταν παντρευτούν, είναι υποχρεωμένες να μένουν αιώνια πιστές , χωρίς αμοιβαιότητα όμως. Τα κορίτσια μεγάλωναν σκληρά, με φυσική αγωγή και χωρίς επιμονή στην πολλή μόρφωση. ¨οταν μεγάλωναν, κυνηγούσαν άγρια ζώα, πήγαιναν δύσκολα ταξίδια για προσκύνημα, υπερασπίζονταν το τιμάριο όταν έλειπε ο κύριος τους. Mερικές από αυτές τις πυργοδέσποινες ήταν φιλάργυρες, άπιστες, σκληρές, τυραννικές , όπως οι άντρες. Έχουν φτάσει μέχρις εμάς σκοτεινές ιστορίες σχετικές με την σκληρότητα τους. Αυτές όμως ήταν οι εξαιρέσεις. Συνήθως η πυργοδέσποινα περνούσε τις μέρες της υφαίνοντας, λέγοντας προσευχές, περιμένοντας τον άνδρα της και πεθαίνοντας από πλήξη.
Η ιπποτική αγάπη που εμφανίστηκε στον Νότο, το 12ο αιώνα, μπορεί να απάλυνε τη μοίρα της γυναίκας λίγο είτε πήγασε απ’ τις σχέσεις ανάμεσα στην κυρά και τους νεαρούς υποτελείς της ή από τη λατρεία της Παρθένου ή από τη λατρεία του Θεού, γενικά. Είναι αμφίβολο αν υπήρξε ο «αυλικός έρωτας», μα εκείνο που είναι βέβαιο είναι οτι η Εκκλησία έδωσε τόσο μεγάλη σπουδαιότητα στη λατρεία της μητέρας του Σωτήρα, που μπορούμε να πούμε οτι τον 13ο αι. ο Θεός ήταν γυναίκα. Κι η άνετη ζωή των ευγενικών κυράδων επέτρεπε τη συζήτηση, την ανάπτυξη των καλών τρόπων, την άνθηση της ποίησης. Μορφωμένες γυναίκες, όπως η Ελεονώρα της Ακιτανίας, η Λευκή της Ναυάρας υποστήριζαν τους ποιητές και μια μεγάλη πνευματική άνθηση έδωσε στη γυναίκα σημαντική αξία. Η ιπποτική αγάπη ήταν συχνά πλατωνική.
Ο αυλικός έρωτας είναι η ανταμοιβή για την βαρβαρότητα της επίσημης ηθικής.
Ο Έρωτας στη σύγχρονη έννοια του, εμφανίζεται στην αρχαιότητα μονάχα έξω από την επίσημη κοινωνία. Το τελικό σημείο όπου σταμάτησε η αρχαιότητα στην τάση της προς το σεξουαλικό έρωτα είναι το σημείο από όπου ξεκινάει ο Μεσαίωνας : η μοιχεία.
Και πραγματικά, αυτή τη μορφή θα παίρνει ο έρωτας όσον καιρό συνεχίζεται το καθεστώς του γάμου.
Greek Crisis Girl 