Αιώνια πια αγαπημένος

Δεν σου άξιζε να φύγεις

ούτε αυτή την όμορφη καλοκαιρινή μέρα

ούτε καμία άλλη μέρα που

τα μαλλιά σου δεν θα ανέμιζαν όσο θα πρεπε

-θα ταν όμορφο τουλάχιστον-

στο νεανικό σου πρόσωπο

που η εφηβική σου επιδερμίδα

θα τριβόταν στις παλάμες του τυχερού σου κοριτσιού.

Το χαμόγελό σου έμεινε νέο πια

αυτή είναι η αιωνιότητα που κατέκτησες.

πώς θα ένιωθες άραγε τη στιγμή της τελικής απογείωσης;

Τι να είδες τη τελευταία εκείνη στιγμή

πριν σηκώσεις την άγκυρα;

Το νερό ήτανν ήρεμο και διαφανές;

ή  ορμητικό και άγρια πανέμορφο;

νιάτα αιώνια, πόνος βαρύς

στον θάνατο σου βλέπουμε την πιθανότητα του τέλους μας,

τη μικρή τρίχα που μας χωρίζει από τον θάνατο.

¨όμορφη ζωή για όμορφους ανθρώπους.

Όμορφος θάνατος δεν νοείται

είναι τόσο απόλυτος και αμετάκλητος

που δεν χαρακτηρίζεται.

Αιώνια αγαπημένος.

Γελάς σε άλλη θάλασσα πια.