Κρασί στο μπαλκόνι
παρέα που με δυναμώνει
αδυναμίες κάτω από το σεντόνι
ένα μέλλον λαμπερό
και οι φόβοι μέσα στο συρτάρι, όλοι.
Αν ήμουν καλόπαιδο
τα πάντα, ένας άγγελος
θα με αγαπούσαν όλοι
εκτός από μένα
όταν με τον εαυτό μου θα μείνουμε μόνοι.
Προσωπικοί δαίμονες
δεν θα με περίμεναν στο σαλόνι
να μου δώσουν ιδέες
που θα κάνουν τη μαγεία της νύχτας να μεγαλώνει.
Αν ήμουν καλόπαιδο
στα πάντα στη ζωή
θα με αγαπούσαν οι λάθος άνθρωποι
και δεν θα υπήρχα στο εμείς.
Ωραία λέξη το εμείς
κρύβει μέσα της όνειρα, ταξίδια και χαμόγελα.
Είμαστε τόσο μόνοι εμείς οι άνθρωποι
που πρέπει να μας συγχωρούνται όλα
να συγχωρούμε τα καλόπαιδα
να αγαπούμε τα κωλόπαιδα.
Εμείς σε μια ανεμόσκαλα.
Οσο για μένα
που τα παιδικά μου γεύονταν καραμέλα
είμαι τα πάντα και το τίποτα
κωλόπαιδο- καλόπαιδο
ένα γράμμα διαφορά.
Μα εγώ παραείμαι σύνεθτη
για μια τόσο απλή διαφορά.
μια αιώνια ερώτηση είμαι
-Μ’αγαπάς;