σοβαρά τώρα; χρειάζεται και τίτλο;

Αποφάσισα το 17/βασικά έψαχνα αφορμή/ να πάρω τον εαυτό μου στα σοβαρά επιτέλους.Είπα : ή θα έχεις τσαμπουκά ή θα είσαι μονίμως μία Σίλβια Πλαθ. Που τίποτα δεν έχει η Σίλβια Πλαθ μπροστά στην κατακερμάτιση αυτοκαταστροφής που μπορώ να φτάσω εγώ.

Δεν ξέρω αλλά αγαπάω με μία περίεργη αγάπη τους εχθρούς μου. Με κάνουν να θέλω να γίνομαι καλύτερη.Χαμογελούν τόσο πολύ λες και ανησυχούν για κάτι.

Ολοκληρώνεσαι σαν είσαι μέρος. Το αληθινό ταξίδι είναι η επιστροφή.Όποιος αρνείται δεν ολοκληρώνει τίποτα.Μού έλειψε να μη σκέφτομαι.Θέλω ένα ματσάκι γιασεμί και μία αθώα βόλτα με κάποιον αγαπημένο. Μόνο.

Και όσο μπορώ να μή ζητάω χάρες.

Weegee, Boy meets girl – from Mars, 1955