Δεν μ’ αρέσουν τα Σαββατοκύριακα γιατί είναι γεμάτα υποσχέσεις.Και όσο μπορώ προσπαθώ να μη πιστεύω στο κενό μεταξύ του εγώ και του δυνητικού.
Δεν είναι οτι προσπαθώ να μεγαλώσω. Είναι οτι δεν θέλω να πονάω άλλο πατώντας μπανανόφλουδες αφημένες από απρόσεκτους περαστικούς.
Μια στιγμή, ν’ ανέβω πιο ψηλά,
μια στιγμή, φτωχή καρδιά,
πριν να `ρθει η σιωπή
και σβήσουν τα βουνά
Τριγυρνώ σε γωνιές σκοτεινές,
δειλινά, πικρές φωνές,
Τριγυρνώ, τριγυρνώ.
Μα πες μου, τι να βρω;