Λίγο φως να μπαίνει αποφασιστικά από τις χαραμάδες των πατζουριών Λίγο μάρμαρο και ροζ κάλτσες Μερικά ντεπόν στο τραπέζι, προμήνυμα για τον απογευματινό πονοκέφαλο Μια πράσινη χαρτοπετσέτα για να σκουπίσεις τον καφέ που ξεχειλίζει από το ποτήρι Κάτι χαρούμενους ανθρώπους στην τηλεόραση Κάτι πίξελ σε 2 οθόνες Μια κοτόσουπα και ενα γλυμμένο δάκτυλο Ένα κρεμοσαπουνο… Continue reading Τι είδα
Άσπρα πασαλειμμένα νύχια Σαν να έτρεμες όταν τα εβαφες Σαν να μιλούσες, σαν να έκανες κάτι άλλο και προέκυψε το πινελάκι στο χέρι σου Όχι, δεν είναι το χρώμα της αγνότητας, της ωριμότητας γιατί δεν νιώθεις αγνή ή ώριμη Δίνεις στα χρώματα το χαρακτηριολογικό οξύ που διαθέτεις Και αυτό αντιδρά με το χρώμα και απελευθερώνει… Continue reading Άσπρα νύχια
Λίγα είναι τα πράγματα που σηματοδοτούν μια νέα εποχή: τα μακρυμάνικα , οι ροζ καλτσες, ο όχι και τόσο κρύος φραπές (ναι, είναι αρσενικό γιατί με έχει συνέχεια στη τσίτα) ένα χαμόγελο και ένα ονειροπόλο βλέμμα. Με λίγο αίμα. Όχι, οι εποχές δεν αλλάζουν με τα ημερολόγια. Αλλάζουν όταν η ψυχή μας ανοίγει ένα νέο… Continue reading Οι εποχές δεν αλλάζουν με τα ημερολόγια
Βγαινω λίγο στο μπαλκόνι για να δω τον ιδιο ουρανο απο διαφορετικη γωνια απο αυτη που συνηθισα εδω και 10 χρονια να τον παρατηρώ απο την τελευταια αποδημία . θέλω να βάλω ένα τραγούδι παλαια μελενιο και να με κανει να νοσταλγησω εποχες που ποτε δεν εζησα, να μου λειψουν προσωπα που μονο φανταστηκα. Κατεβάζω… Continue reading Αδειο το βλεμμα μου. Σκεφτομαι πως θα ηταν καλύτερο να εκλεινα τα μάτια.
Greek Crisis Girl 
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.