Φόβος και δέος

Πολλές φορές όταν βλέπουμε τα όνειρα μας, τις επιθυμίες μας να συμβαίνουν στον κόσμο των αισθήσεων, τρομαζουμε.

Ο τρόμος αυτός δεν είναι ο ίδιος με αυτή την αποπνικτική μαύρη απορροφητική σκιά που στεγνώνει το στόμα και και σμίγει τα φρύδια μας.

Αυτός ο φόβος δεν είναι  θάνατος αλλά μια ενστικτωδώς ελεγχόμενη νέα αρχή, μια γέννηση χωρίς αίμα.

Μήπως είναι δέος; και αν το δέος και ο τρόμος σε κάνουν να νιώθεις το ίδιο σαστισμα, σε κάνουν να αισθάνεσαι το ίδιο μικρή, τότε γιατί να μην είναι ένα;