Το κορίτσι στη γωνία πεθαίνει
Ξερνώντας φράουλες
Κι αγγέλους χωρίς χέρια.
ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΑΥΡΙΟ
μεσα στον τρόπο του θανάτου θα πεθάνουμε
Grace a toi cher Alain.
Όρθιοι
Σ’ενα μαρ ή σ’ενα κρεβάτι
Απλόχερα σκορπίζοντας το είναι μας
Στον κόσμο
Στους ηλιθιους των αυτοδύναμων στιγμών.
Στα σκοτεινά δωμάτια.
Τρέμοντας.
Γ. Αναγνωστοπούλου (1979) , Αθήνα